در اوج فتنه سال 88 ، حضرت آیت الله حسن زاده آملی سخنی را مطرح کردند که خوب است یکبار دیگر اینجا مرور شود

ایشان فرمودند : " گوشهایتان تنها به کلام رهبری باشد چون گوش ایشان به کلام حجت ابن الحسن (عج) است " . 
جمله ای پر مغز و پر محتوا از عالم و عارفی فرهیخته که برای اهلش قابل درک است .

حضرت امام (ره) در یک جمله از بیاناتشان این مسئله را یکجا تعریف کرده اند که " ولایت فقیه همان ولایت رسول الله(صلی الله علیه و آله و سلم) است " . بنا بر این تعریف ، ولایتمداری یعنی اینکه در برابر اوامر "ولی" نباید جز سمعا و طاعتا از اهل ولایت چیز دیگری شنید . نباید در برابر حکمش اجتهاد کرد و نظر خود را بیان کرد . نباید حکم "ولی" را به رأی گذاشت . بمانند عده ای که ادعای ولایتشان گوش فلک را کر کرده ، در حالیکه عملکردشان تنفر برانگیز است و باید از ولایتمداریشان برائت و بیزاری جست .



اقتدار این نظام اسلامی آنجایی رقم خواهد خورد که مسئولین و مدیران آن ، نگاهشان و گوشهایشان به کلام "ولی امرشان" باشد .



در اوج فتنه سال 88 ، حضرت آیت الله حسن زاده آملی سخنی را مطرح کردند که خوب است یکبار دیگر اینجا مرور شود . ایشان فرمودند : " گوشهایتان تنها به کلام رهبری باشد چون گوش ایشان به کلام حجت ابن الحسن (عج) است " . جمله ای پر مغز و پر محتوا از عالم و عارفی فرهیخته که برای اهلش قابل درک است .



البته این به معنای این نیست که سخن دیگران را رها کنید . زیرا خود اینکه ما از ایشان (آیت الله حسن زاده آملی) جمله ای را در باب تبعیت محض از ولایت مطرح می کنیم ، یعنی کسانی هستند که تبیین کننده نظرات و اندیشه های "امام" جامعه اند و ما را در ولایتمداری حقیقی و بی چون و چرا راهنمایی می کنند .

آیا رئیس جمهور و رئیس مجلس و آقایـون مدعی کشور ما واقعا ولایـتـمدار هستند!؟!؟

آیا رئیس جمهور و رئیس مجلس و آقایون مدعی کشور ما واقعا #پیرو ولایت #رهبری هستند!؟ آیا واقعا #ولایتمدار هستند!؟!؟ #ادامه متن  رو اول بخونید و قضاوت کنید.....فقط کامل و دقیق مظالعه کنید...ممنون...

نگاهی به برخورد های کریمانه رهبری با مخالفان (جلوه ای از اخلاق در سیره ولایت)

رهبری انقلاب به سادگی می‌توانستند با برخورداری از جایگاه قدرتمند خود، حزبی قدرتمند را بنیان‌ گذارند و ساختار اجرایی کشور را به دست گیرند تا دیگر با سنگ اندازی‌های دولت‌های گوناگون . . .

گستردگی دشمنان انقلاب اسلامی ایران با هیچ یک از انقلاب‌های عصر کنونی چه از نظر تعداد و چه از نظر تنوع، در بینش و نگرش قابل مقایسه نیست، همان‌گونه که این گستردگی درباره دوستان انقلاب اسلامی نیز صدق می‌کند؛ دوستان انقلاب هم چه از نظر تعداد و چه از نظر تنوع در بینش و نگرش، بی‌شمارند.

بی‌شک این گستردگی و تنوع دشمنان، ریشه در ماهیت انقلاب اسلامی و تلاش هر دو ابرقدرت در آغاز پیروزی انقلاب دارد که برای نابودی آن از همة عناصر و امکانات خود در داخل و خارج بهره می‌گرفتند، علاوه بر این به دلیل ایدئولوژیک بودن انقلاب اسلامی و درگیری انقلاب با باندهای قاچاق انسان، اسلحه، مواد مخدر و برپا کنندگان مراکز فساد و فحشا، این باندها نیز به صف دشمنان انقلاب پیوستند؛ باندهایی که برای انقلاب‌های دیگر نه تنها دردسرساز نبوده بلکه به عنوان اهرمی تخدیری برای پیشبرد اهداف خود حتی از آنان هم حمایت می‌کردند...